Artikkelside

Nynorskordboka

stygge 3, styggje

stygga, styggja

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å styggaå stygge	stygger	stygde	har stygd	stygg!
å styggaå stygge	stygger		har stygt
å styggjaå styggje	styggjer		har stygd
å styggjaå styggje	styggjer		har stygt

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
stygd + substantiv	stygd + substantiv	den/det stygde + substantiv	stygde + substantiv	styggande
	stygt + substantiv			styggande
	stygd + substantiv			styggjande
	stygt + substantiv			styggjande

Opphav

norrønt styggja

Tyding og bruk

skape redsle eller mothug i;

støyte frå seg;

Døme

han stygde dei frå seg

Faste uttrykk

stygge folk av
vekkje uvilje hos folk