Artikkelside

Nynorskordboka

strut

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein strutstrutenstrutarstrutane

Opphav

norrønt strútr ‘kjegleforma topp (på ein hatt)'

Tyding og bruk

  1. tut, stutt røyr som stikk fram
    Døme
    • struten på kaffikjelen;
    • knyte tørkleet i ein strut