Nynorskordboka
storm
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein storm | stormen | stormar | stormane |
Opphav
norrønt stormrTyding og bruk
- sterk vind med styrke på 20,8–32,6 meter per sekund
Døme
- full storm;
- blåse sterk storm
- som etterledd i ord som
- hauststorm
- snøstorm
- vinterstorm
- ofseleg, ofte høglydt, reaksjon
Døme
- ein storm av fagnad;
- ein storm av protestar
- avgjerande, brått og veldig åtak
Døme
- ta stillingane til fienden med storm
Faste uttrykk
- ri stormen av
- kome gjennom ein storm med å liggje på vêret
- ri av ein storm
- klare seg gjennom vanskar
- ministeren reid stormen av
- storm i eit vassglasstort oppstyr eller stor røre utan grunn
- ta med stormgjere nokon sterkt oppglødd;
gjere sterkt inntrykk på- ta publikum med storm