Nynorskordboka
stopul
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein stopul | stopulen | stoplar | stoplane |
Opphav
norrønt stǫpull, i tyding 2 frå lågtysk; samanheng med stavTyding og bruk
- klokkehus, klokketårn attmed ei kyrkje
- tettbygd kar;stridlynt raring