Nynorskordboka
starte 1
starta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å startaå starte | startar | starta | har starta | start!starta!starte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| starta + substantiv | starta + substantiv | den/det starta + substantiv | starta + substantiv | startande |
Opphav
frå engelsk eigenleg ‘fare av stad’; samanheng med sterte og styrteTyding og bruk
- byrje, setje av stad (på signal) i ei idrettstevling
Døme
- førstemann startar no;
- ho startar ikkje i dag – ho er ikkje med i tevlinga
- byrje å gå, verke
- motoren ville ikkje starte
- byrje (på) ein tur, eit tiltak, ei verksemd eller liknande
- vi startar kl. 8 i morgon;
- starte opp;
- starte (på) studia til hausten
- få deltakarar av stad i ei idrettstevling
Døme
- det tok lang tid å få starta alle løparane;
- starte feltet, løpet
- få eller setje i gang
- starte bilen;
- starte ei avis, forretning;
- starte opp (med) noko