Nynorskordboka
boge
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein boge | bogen | bogar | bogane |
Opphav
norrønt bogi; samanheng med bug og bøye (3Tyding og bruk
- krumming;
Døme
- eit stykke av sirkellinja er ein boge;
- vegen gjekk i bogar og svingar
- kvelving i byggverk
Døme
- gotiske og romanske bogar
- våpen til å skyte piler med
Døme
- jakte med pil og boge
- reiskap til å dra over strengene på strykeinstrument med
Døme
- stryke med bogen over cellostrengene
Faste uttrykk
- spenne bogen for høgtsetje for høge mål