Nynorskordboka
språkvitar, språkvetar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein språkvetar | språkvetaren | språkvetarar | språkvetarane |
| ein språkvitar | språkvitaren | språkvitarar | språkvitarane |
Tyding og bruk
person som studerer eller har studert språkvitskap ved eit universitet