Nynorskordboka
B-menneske, b-menneske
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit b-menneske | b-mennesket | b-menneske | b-menneska |
| eit B-menneske | B-mennesket | B-menneske | B-menneska |
Opphav
av B-Tyding og bruk
person som er mest opplagd om kvelden; til skilnad frå A-menneske