Nynorskordboka
sperre 2
sperra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å sperraå sperre | sperrar | sperra | har sperra | sperr!sperra!sperre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| sperra + substantiv | sperra + substantiv | den/det sperra + substantiv | sperra + substantiv | sperrande |
Opphav
norrønt sperraTyding og bruk
- setje opp sperre (1, 2);
Døme
- sperre ei gate;
- sperre av eit område;
- bilen stod slik at han sperra trafikken
- brukt som adjektiv:
- ein sperra veg
- opne vidt opp;
Døme
- sperre opp auga
Faste uttrykk
- sperra kontokonto som ikkje kan disponerast av eigaren
- setje inn eit depositum på sperra konto
- sperra satssats (7) med større mellomrom mellom bokstavane enn vanleg
- sperre innesetje i fengsel