Nynorskordboka
sparre
sparra
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å sparraå sparre | sparrar | sparra | har sparra | sparr!sparra!sparre! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
sparra + substantiv | sparra + substantiv | den/det sparra + substantiv | sparra + substantiv | sparrande |
Opphav
gjennom engelsk spar ‘bokse’; frå eldre fransk esparer om hane: ‘bruke sporane’Tyding og bruk
bokse eller bryte mot ein sparring-partnar