Artikkelside

Nynorskordboka

blåmåndag

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein blåmåndagblåmåndagenblåmåndagarblåmåndagane

Opphav

etter tysk blauer Montag ‘blå måndag’, etter farga som vart brukt i kyrkjene måndagen i fasteveka

Tyding og bruk

  1. måndag etter fastelavnssøndag
  2. dag etter ein rangel
  3. dag da ein angrar på noko ein har gjort eller vore med på;
    tid da vonde, uynskte konsekvensar av tidlegare sigrar eller suksessar melder seg
    Døme
    • politikarane vakna til ein økonomisk blåmåndag