Nynorskordboka
sort
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sort | sorten | sortar | sortane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin sors ‘lagnad, lodd’Tyding og bruk
- gruppe av ting, personar eller fenomen med sams eigenskapar eller kjenneteikn;
Døme
- mange sortar kake;
- er du av den sorten?
- eit grisearbeid av verste sorten;
- første sort eple
- i botanikk: varietet av dyrka plante;