Nynorskordboka
sonde
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sonde | sonden | sondar | sondane |
Opphav
frå fransk; jamfør sondereTyding og bruk
- i medisin: instrument eller tynt røyr, brukt til å granske holrom i kroppen, gje næring eller tappe ut væske
- ubemanna romfartøy med instrument til å måle forhold i atmosfæren eller verdsrommet
- som etterledd i ord som
- radiosonde
- romsonde