Nynorskordboka
solauge, solauga
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit solauga | solauga | solaugo | solaugo |
| eit solauge | solauget | solauge | solauga |
Tyding og bruk
Døme
- ho stirte mot solauget
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit solauga | solauga | solaugo | solaugo |
| eit solauge | solauget | solauge | solauga |