Nynorskordboka
sokkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sokkel | sokkelen | soklar | soklane |
Opphav
gjennom italiensk, frå latin; samanheng med sokkTyding og bruk
- fotstykke på ein statue, ei søyle
- synleg del av grunnmuren på ein bygning
- fotstykke under visse møblar;
Døme
- kommoden finst både med sokkel og med føter