Nynorskordboka
blødme
substantiv hankjønn eller hokjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein blødme | blødmen | blødmar | blødmane |
hokjønn | ei blødme | blødma | blødmer | blødmene |
Opphav
frå bokmålTyding og bruk
flau, tåpeleg vits, særleg der poenget er eit ordspel på lydlike ord
Døme
- dei byrja bli lei blødmene hans