Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til framsida

Nynorskordboka

snar 1

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit snarsnaretsnarsnara

Opphav

av snare (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det har kome snar på tråden
  2. skogholt, snipp av ein skog
    Døme
    • skogsnar;
    • fuglane kvitra inne i snaret