Nynorskordboka
blygjast
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
---|---|---|---|
å blygjast | blygjest | blygdest | har blygst |
Opphav
norrønt blýgjastTyding og bruk
bli eller vere blyg
Døme
- blygjast av noko;
- han blygdest for venene sine
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
---|---|---|---|
å blygjast | blygjest | blygdest | har blygst |