Nynorskordboka
smidig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| smidig | smidig | smidige | smidige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| smidigare | smidigast | smidigaste |
Opphav
av lågtysk smidich, opphavleg ‘som er lett å smi’Tyding og bruk
- som lett lèt seg arbeide til
Døme
- smidig jern
- mjuk, spenstig
Døme
- vere smidig som ein katt
- som lett tilpassar seg eller kan tilpassast
Døme
- eit smidig system;
- ein klok og smidig politikar
- lett, elegant
Døme
- god og smidig språkføring