Nynorskordboka
smertegrense
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei smertegrense | smertegrensa | smertegrenser | smertegrensene |
Tyding og bruk
- grense (1, 2) der noko begynner å gjere vondt
Døme
- spele med lydstyrke nær smertegrensa
- i overført tyding: punkt som ein helst ikkje bør overskride
Døme
- bemanningskutta har nådd ei smertegrense