Nynorskordboka
bluss
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit bluss | blusset | bluss | blussa |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med norrønt blys ‘fakkel, loge’Tyding og bruk
Døme
- eit propanapparat med to bluss
- lys til å signalisere med;jamfør naudbluss