Nynorskordboka
slipp 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein slipp | slippen | slippar | slippane |
Opphav
frå engelsk, av slip ‘gli, smette’Tyding og bruk
bane eller renne som små og mellomstore fartøy kan dragast opp på for ettersyn og vøling;
Døme
- dra båten opp på slippen