Nynorskordboka
slep 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit slep | slepet | slep | slepa |
Tyding og bruk
- det å slepe (2, 1)
Døme
- ta ein båt på slep;
- ha ein ungeflokk på slep – etter seg som ein hale
- slepetau
- få slep om bord
- noko som blir slept
Døme
- bergingsbåten kom med eit slep;
- brurekjole med langt slep