Nynorskordboka
skåne
skåna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skånaå skåne | skånar | skåna | har skåna | skån!skåna!skåne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skåna + substantiv | skåna + substantiv | den/det skåna + substantiv | skåna + substantiv | skånande |
Opphav
lågtysk schonen ‘handsame på ein fin måte’Tyding og bruk
spare for noko hardt, vondt eller ei påkjenning
Døme
- skåne ein for noko
- verne mot skade
- skåne kleda sine