Artikkelside

Nynorskordboka

skyld 3

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden form
skyldskyldtskyldeskylde

Opphav

norrønt skyldr, eigenleg ‘som ein skyldar å forsyte’; av skuld

Tyding og bruk

  1. som høyrer til same ætta, som er i slekt
    Døme
    • nærskyld;
    • ho er skyld brudgomen;
    • dei er skylde;
    • vere skyld med, til nokon
  2. som det er ein samanheng mellom
    Døme
    • våt og «væte» er skylde ord