Nynorskordboka
skutelsvein
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skutelsvein | skutelsveinen | skutelsveinar | skutelsveinane |
Opphav
norrønt skutilsveinn av skutill ‘fat’; opphavleg frå latinTyding og bruk
i norrøn tid:
- gut, tenar som varta opp ved måltida
- hirdmann med høg rang