Nynorskordboka
skuldgjeven, skyldgjeven
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| skuldgjeven | skuldgjeve | skuldgjevne | skuldgjevne |
| skyldgjeven | skyldgjeve | skyldgjevne | skyldgjevne |
Tyding og bruk
som påtalemakta mistenkjer for ei strafflagd gjerning;
Døme
- den skuldgjevne er i slekt med han som er krenkt;
- dei var skuldgjevne for tjuveri