Nynorskordboka
skjøve 2
skjøva
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skjøvaå skjøve | skjøvar | skjøva | har skjøva | skjøv!skjøva!skjøve! |
| skjøver | skjøvde | har skjøvd | skjøv! | |
| har skjøvt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skjøva + substantiv | skjøva + substantiv | den/det skjøva + substantiv | skjøva + substantiv | skjøvande |
| skjøvd + substantiv | skjøvd + substantiv | den/det skjøvde + substantiv | skjøvde + substantiv | |
| skjøvt + substantiv | ||||