Nynorskordboka
skjøkje, skjøke
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei skjøke | skjøka | skjøker | skjøkene |
| ei skjøkje | skjøkja | skjøkjer | skjøkjene |
Opphav
norrønt skǿkjaTyding og bruk
eldre nemning for prostituert kvinne