Nynorskordboka
skjold 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skjold | skjoldet | skjold | skjolda |
Opphav
norrønt skjǫldr, opphavleg ‘kløyvd trestykke’Tyding og bruk
- plate av tre, metall eller plast med handtak på innsida til å dekkje seg med i strid
Døme
- ta imot eit hogg med skjoldet;
- politiet var utstyrt med køller og skjold
- forsvarar, vern
Døme
- du er mitt skjold og verje
- lag som dekkjer;skal
Døme
- eingong låg Noreg under eit skjold av is;
- sniglar med skjold på ryggen
- som etterledd i ord som
- ryggskjold