Nynorskordboka
skjene 2
skjena
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å skjenaå skjene | skjenar | skjena | har skjena | skjen!skjena!skjene! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| skjena + substantiv | skjena + substantiv | den/det skjena + substantiv | skjena + substantiv | skjenande |