Nynorskordboka
skit 2, skitt 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| skit | skit | skit | skit |
| skitt | skitt | skitt | skitt |
Opphav
av skit (1Tyding og bruk
dårleg, elendig;
ussel
Døme
- ei skit løysing på problemet
- brukt som adverb:
- det gjekk skit med han
Faste uttrykk
- skit fiskebrukt for å ynskje nokon lykke til (fordi ein trudde at eit ynske om godt fiske ville øydeleggje fiskelykka)
- vere skitvere synd, vere trist
- det var skit at du ikkje fekk jobben