Nynorskordboka
skisma
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skisma | skismaet | skisma | skismaa |
Opphav
frå gresk ‘kløft, usemje’Tyding og bruk
- splitting i ei gruppe, ein organisasjon eller liknande som fører til nye, uavhengige grupper, særleg innanfor kyrkjesamfunn
Døme
- det store skismaet førte til delinga i den katolske og den ortodokse kyrkja i 1054
- usemje eller splitting i ei gruppe, ein organisasjon eller liknande
Døme
- skismaet mellom fagleg og admistrativ leiing;
- skismaet mellom aust og vest