Nynorskordboka
skamhogge
skamhogga
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å skamhoggaå skamhogge | skamhøgg | skamhogg | har skamhogge | skamhogg! |
skamhogger | skamhogde | har skamhogd | ||
har skamhogt |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
skamhoggen + substantiv | skamhogge + substantiv | den/det skamhogne + substantiv | skamhogne + substantiv | skamhoggande |
skamhogd + substantiv | skamhogd + substantiv | den/det skamhogde + substantiv | skamhogde + substantiv | |
skamhogt + substantiv |
Tyding og bruk
- skade med for mykje hogst
- skade med å hogge seg
Døme
- skamhogge foten sin