Nynorskordboka
skafott
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skafott | skafottet | skafott | skafotta |
Opphav
gjennom lågtysk, frå fransk; samanheng med katafalkTyding og bruk
i eldre tid: plattform, stillas der dødsdømde vart avretta;
oppbygd rettarstad