Nynorskordboka
sjølvspreiing
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sjølvspreiing | sjølvspreiinga | sjølvspreiingar | sjølvspreiingane |
Tyding og bruk
i botanikk: det at frø eller frukter blir kasta eller førte bort frå morplanta, t d på grunn av spenningar i levande og daudt fruktvev