Nynorskordboka
sjølvhøging
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sjølvhøging | sjølvhøginga | sjølvhøgingar | sjølvhøgingane |
Tyding og bruk
det å setje seg sjølv høgt;
det å rose og ære seg sjølv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sjølvhøging | sjølvhøginga | sjølvhøgingar | sjølvhøgingane |