Nynorskordboka
sjølveigar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sjølveigar | sjølveigaren | sjølveigarar | sjølveigarane |
Tyding og bruk
- person som sjølv eig noko hen bruker (gard, hus, leilegheit eller liknande)