Nynorskordboka
sjølvdaude
sjølvdauda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å sjølvdaudaå sjølvdaude | sjølvdaudar | sjølvdauda | har sjølvdauda | sjølvdaud!sjølvdauda!sjølvdaude! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| sjølvdauda + substantiv | sjølvdauda + substantiv | den/det sjølvdauda + substantiv | sjølvdauda + substantiv | sjølvdaudande |
Tyding og bruk
om dyr: daude (2, 1) av sjukdom