Nynorskordboka
sjølvdaud, sjølvdød
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sjølvdaud | sjølvdaudt | sjølvdaude | sjølvdaude |
| sjølvdød | sjølvdødt | sjølvdøde | sjølvdøde |
Opphav
norrønt sjalfdauðrTyding og bruk
som er daud av alderdom eller sjukdom (særleg om dyr som vanlegvis bli slakta)
Døme
- ei sjølvdaud høne