Artikkelside

Nynorskordboka

sjikane

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein sjikane	sjikanen	sjikanar	sjikanane

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

(småleg personleg) forfølging, krenking, spott;

mein (, skade (

Døme

bli utsett for sjikane