Artikkelside

Nynorskordboka

sjikane

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein sjikanesjikanensjikanarsjikanane

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

  1. (småleg personleg) forfølging;
    krenking, spott
    Døme
    • bli utsett for sjikane
  2. oppbygd hindring i vegbane