Nynorskordboka
sirleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sirleg | sirleg | sirlege | sirlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| sirlegare | sirlegast | sirlegaste |
Opphav
frå tysk; av sir (1Tyding og bruk
som er gjort med omtanke og særs nøyaktig;
elegant, nett, ordentleg, pen, pynteleg
Døme
- ei sirleg handskrift