Nynorskordboka
sinnbilete, sinnbilde
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sinnbilde | sinnbildet | sinnbilde | sinnbilda |
| eit sinnbilete | sinnbiletet | sinnbilete | sinnbileta |
Opphav
etter tysk; av sinn (1Tyding og bruk
sanseleg teikn for eller bilete på eit omgrep;
Døme
- vere eit sinnbilete på noko