Nynorskordboka
silke
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein silke | silken | silkar | silkane |
Opphav
norrønt silki; gjennom slavisk frå mongolsk sirgek av eldre kinesisk sirTyding og bruk
(tekstilråstoff av) glinsande trådar som silkeormen spinn kring seg når han puppar seg inn
Døme
- ein kjole av raud silke;
- brodere i silke;
- spinne silke på – få (økonomisk) føremon av (noko)