Nynorskordboka
silblø, silbløde
silbløda
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å silblø | silblør | silblødde | har silblødd | silblø! |
| har silblødt | ||||
| å silblødaå silbløde | silbløder | har silblødd | silblød! | |
| har silblødt |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| silblødd + substantiv | silblødd + substantiv | den/det silblødde + substantiv | silblødde + substantiv | silblødande |
| silblødt + substantiv | ||||
| silblødd + substantiv | ||||
| silblødt + substantiv | ||||
Opphav
av sileTyding og bruk
blø sterkt
Døme
- silblø frå eit sår i hovudet;
- såret silblødde