Nynorskordboka
siesta
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein siesta | siestaen | siestaar | siestaane |
| siestaer | siestaene | ||
Opphav
spansk ‘middagstid, -søvn’, eigenleg ‘sjette timen’ av; latin sexta (hora)Tyding og bruk
matkvild, middagslur
Døme
- halde siesta