Nynorskordboka
sete 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sete | seta | seter | setene |
Opphav
norrønt seta; av sitjeTyding og bruk
- det å sitje, sitjing
Døme
- kveldsete;
- det vart ikkje lange seta
- merke etter der ein har sete
Døme
- det syner seta etter henne i graset