Nynorskordboka
seriøs
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| seriøs | seriøst | seriøse | seriøse |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| seriøsare | seriøsast | seriøsaste |
Opphav
gjennom fransk; frå latin av serius ‘alvorsam’Tyding og bruk
- som er alvorleg meint;i fullt alvor;sakleg
Døme
- drøfte eit seriøst emne;
- ein seriøs diskusjon
- brukt som adverb:
- det er umogleg å ta han seriøst
- påliteleg og solid
Døme
- eit seriøst firma
- om kunst: som ikkje berre er til underhaldning, men har ei djupare meining;med høg status og kvalitet
Døme
- den seriøse litteraturen