Nynorskordboka
sentrum
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sentrum | sentrumet | sentrum | sentruma |
Opphav
gjennom latin; frå gresk kentron ‘brodd, midtpunkt, spiss’Tyding og bruk
- midtpunkt (1) i ein symmetrisk figur;område i midten av noko
Døme
- sentrum i ein sirkel
- i overført tyding: midtpunkt (2) for merksemd eller interesse
Døme
- setje elevane i sentrum
- midtre, mest sentrale del av eit geografisk område, særleg i ein by eller ei bygd
Døme
- Oslo sentrum;
- sentrum i bygda
- stad eller institusjon der viktig aktivitet eller verksemd er samla
Døme
- Rogaland er eit sentrum for oljeverksemda
- politisk parti eller gruppering mellom det politiske høgre og venstre
Døme
- sentrum i norsk politikk