Nynorskordboka
samaritan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein samaritan | samaritanen | samaritanar | samaritanane |
Opphav
frå latin; etter namnet på byen SamariaTyding og bruk
- person frå byen eller landskapet Samaria i Palestina i oldtida
- etter likninga om den miskunnsame samaritanen i Det nye testamentet: godhjarta og godgjerande menneske
Døme
- bli berga av ein miskunnsam samaritan